ای نوجوانان ،مسیر را در یابید.

 اگر زندگی را طریقی در نظر بگیریم:

نوجوانی گردنه ای در مسیر  به مقصد وهدف است،حتما میدانیدرانندگان ماهر در گردنه ها ماشین سرکش خودرا با به زحمت انداختن خود ،مهار میکنند واصطلاحا خود سوار ماشینشان میشوند واجازه نمیدهند که ماشینشان سوار بر آنها شود   تا به   <<دره>>     سقوط نکنند. همچنین هیچگاه عجله نمیکنند ،  زیرا اگر عجله کنند پرتگاهی با ژرفای کثیر در انتظار آنها است.برای کسانی که رانندگی میکنند،راحت تر است که همیشه در مسیر مستقیم حرکت کنند ،اما این گردنه ها  که بر خلاف میل آنها هستند وبه طور متوالی آنها را برای پیچیدن به زحمت می اندازند ، برای آن است که آن ها ورزیده شوند وپیشرفت کنند وبه اصطلاح راننگی اشان خوب شود،  نه آنکه خودرا رها کنند وهر طور که دوست داشتند رفتار نمایند تا آنجا که خودرا در آن جایی ببینند که نباید می دیدند.

کمی تامل کنیم ومصادیق این تمثیل را در زنگی نوجوانی خود مرور کنیم.

(لازم به ذکر است به دوره ی  12تا 18 سالگی نوجوانی گفته میشود.)

والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته